Pewnie niejednokrotnie przyszło się Wam zmierzyć z dylematem – dawać pieniądze biednym, czy nie? Na ulicach często można zobaczyć przykry widok osób w różnym wieku, które szperają po śmietnikach, śpią na ławkach, chodzą między przechodniami i zaczepiają, prosząc o kilka lub kilkanaście groszy, a czasami złotych – jak mówią, na jedzenie. Na chore dziecko. Na operację. Ba, niektórzy bez owijania w bawełnę wyznają, że “na szlugi”. Listę można by było tworzyć w nieskończoność. Ciekawi mnie, jak reagujecie w takich sytuacjach? Spuszczacie wzrok i szybko oddalacie się bez słowa, czy może zatrzymujecie się, gorączkowo szukacie jakiejś monety, żeby mieć to już za sobą, czy też może wdajecie się w dłuższą dyskusję, dopytujecie, co się stało, że on lub ona para się żebractwem?
